We verlaten Padua, hoe mooi ook. Maar eens terugkomen als het winter is. Nu gaan we proberen naar Brenner (Brennerpas) te komen, met de trein. Dat is leuk en strategisch bedacht maar ad hoc reizen per trein met meename van je fiets is een héle onderneming. Er zijn veel mede-fietsers en de vervoerscapaciteit is beperkt. Tot 3x toe wordt ons toegang tot een trein geweigerd omdat er volgens de regeltjes onvoldoende plaats is. Behoorlijk frustrerend, ook voor lotgenoten, maar je legt je er maar bij neer.
Onderweg zien we af toe een dolende vreemdeling en ook politie, dit is kennelijk een route die het proberen waard is.
Ik meld het beoogde hotelletje dat we wat laat zullen zijn. Ze zitten er niet mee maar bij aankomst, tegen half 8 in wat regen en schemer, moeten we toch nog opschieten om te mee eten.
De atmosfeer is hier Oostenrijks, waar een bezetting van vroeger al niet goed voor is. We slapen als rozen onder dikke donsdekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten